Koninginnedag. Via mijn moeder ben ik dan wel belast met een gen dat ervoor zorgt dat ik op 30 april meestal ineens tòch weer tussen allerlei rotzooi op zoek ben naar ‘glazen potten die goed sluiten en maximaal een euro kosten’, maar verder heb ik er niets mee. In Hong Kong wonen is echter erg oranjegevoel bevorderend, ontdekken we.
Op Koninginnedag wordt hier namelijk een receptie gehouden in de residentie van de Consul-Generaal der Nederlanden. Een hele mond vol, dus wordt het festijn enigszins oneerbiedig afgekort tot ‘de Koninginnedagborrel bij de Sul’. Elk jaar zijn alle Nederlanders in Hong Kong hiervoor uitgenodigd.
De Koninginnedagborrel lijkt natuurlijk op de honderden andere borrels die in Hong Kong georganiseerd worden en die samenvattend te omschrijven zijn als: zwetend in een pak bier hijsen. Maar het verschil is, dat op 30 april een béétje Nederlander iets oranje of rood-wit-blauw aanheeft. Of op z’n minst manchetknopen gemaakt van onze goeie, ouwe kwartjes. Zelfs de schattige hond van de Consul (door manlief gevat ‘de hondsul’ genoemd) heeft voor de gelegenheid een halsbandje om met een geborduurd oranje tulpje erop! We zingen het Wilhelmus, er zijn bitterballen en brallende ballen.
De locatie geeft een extra feestelijk tintje aan het evenement, want de residentie ligt bovenop The Peak en de borrel is in de prachtige tuin. Manlief had een vorige keer gezien dat er, achter een haag, zelfs een zwembad is! Een paar weken geleden spraken we met ons vriendengroepje af, dat we oranje bikini’s en zwembroeken onder onze kleren zouden dragen, zodat we later op de avond een duik konden nemen. Dit idee bezorgde mij oneindig veel voorpret, want een feestje dat eindigt in het zwembad, dat is voor mijn gevoel een überfeest!
Omdat we hier zes uur voorlopen op Nederland, was de aanslag in Apeldoorn net gebeurd. Tijdens zijn speech vertelt de Consul-Generaal ons het nieuws. Natuurlijk zorgt deze gebeurtenis voor een domper op de feestvreugde, maar de borrel wordt niet afgelast. Ook wel weer logisch, want je kunt moeilijk 300 Nederlanders met oranje stropdas om en het glas champagne al in de hand, de berg weer af sturen.
Dus toosten we op de de Koningin. Maar uit respect voor de slachtoffers, duiken we niet het zwembad in. Oké, misschien blijven we ook wel een beetje op het droge omdat het best fris is. Of omdat we allemaal eigenlijk geen oranje zwemgoed hebben kunnen vinden. Maar we dúrfden heus wel, echt!
Joy-Gin!
Wytske